Belangrijk boek over “Vlinder-economie”

De Schrijver Jack Cox heeft vorig jaar mei 2019 de eerste versie van zijn boek “Vlinder economie” laten verschijnen.

In het boek wordt uitgelegd dat ons huidige geldsysteem nooit een oplossing kan bieden voor de grote problemen die wij moeten oplossen.

Juist nu het corona-tijd is, is het heel interessant om dit boek te lezen. We zien immers overal oproepen om na corona niet verder te gaan op dezelfde voet.

Op pagina 30 van het boek beschrijft Cox wat senator Robert F. Kennedy schreef in 1968.

De tekst staat op de foto. Rekenen in BNP’s  (Bruto Nationale Producten) zou afgedaan moeten hebben. Toch zijn het ook nog de Verenigde Naties, die bij het formuleren van gezamenlijke ontwikkelingsdoelen, die doelen koppelen aan BNP’s. Tijd voor verandering.

In korte hoofdstukken wordt uitgelegd welke actoren bezig zijn voor duurzame ontwikkeling en zo kan het boek zelf enorm bindend zijn, als iedereen zou gaan samenwerken.

In hoofdstuk 15 van het boek wordt geschreven over de film “Down to Earth”. De film beschrijft de belevenissen van een gezin dat met de natuur wil leven. Ze besluiten bij een indianenstam te gaan wonen. Deze leeft in Michigan in de VS. De spirituele leider is Nowaten. Dit betekent “Hij die luistert”. Het zijn wijze mensen die niet in verbinding staan met de moderne wereld. Wellicht ligt daar de sleutel tot duurzame vernieuwing. De Wisdom Keepers hebben elkaar nooit ontmoet, maar leven allemaal volgens dezelfde inzichten: “Als we doorgaan met onze huidige levensstijl zullen we onszelf vernietigen. Maar we zullen alleen veranderen als we inzien wat de gevolgen zijn van ons gedrag. Dat kan als we ons weer herinneren wie we zijn en wat we weten. De mensheid heeft een oeroude kennis. Laten we die gebruiken en weer denken in generaties.”

De film had veel indruk gemaakt op de klimaat-onderhandelaars in Parijs (december 2015). Zij maakt duidelijk:

Wachten op politiek heeft geen zin. De politiek is onderdeel van het probleem. Ieder individu kan anders gaan leven.

Het IPCC melde in haar rapport bij de conferentie in 2018 dat het eigenlijk al te laat was om de klimaatdoelen van Parijs te kunnen halen. Wat dat betreft is de verschrikking van de uitbraak van corona toch een eyeopener: Het kan wel! Maar wie neemt op zich ervoor te zorgen dat we niet in ons oude patroon terugvallen?

Ook de donut-economie van Kate Raworth wordt in het boek genoemd. Dit principe is inmiddels bij alle politici bekend. De nieuwe economie moet ervoor zorgen dat de permafrost van de laatste ijstijd bevroren blijft. Het vrijkomen van alle methaan is gevaarlijk, in de permafrost kunnen ook bacteriën en virussen vrijkomen uit vergane tijden. Die kunnen gaan opspelen.

Laten we contact maken met de wijzen en de nieuwe reformatie inzetten. Duurzame ontwikkeling in dienstbaarheid waarmaken, als leefden we in een oorlogseconomie. Het is nodig. Tot nu toe leek dat onmogelijk, het bleef bij woorden. Maar met corona weten we beter: Het kan wel!