Met z’n allen Nederland kopen

De mens heeft zich aangemeten alleenheerser te zijn op de inrichting en het gebruik van ons landschap. Op zich is dat inherent aan zijn egocentrische instelling, maar waar het in vroeger tijden minder merkbaar was doordat er ruimte in overvloed was, voelt het landschap en alles wat daarin leeft, de laatste decennia de pijn.

Onze politieke leiders hebben het echter nog steeds niet begrepen: als zij het hebben over het klimaatprobleem, dan gaat het met name over de ongemakken waarmee we als mens geconfronteerd gaan worden: opwarming van de aarde dankzij alle vervuiling, de zeespiegelstijging waardoor we hoge kosten moeten maken om het probleem letterlijk tegen te houden, de noodzakelijke energietransitie, omdat Groningen het niet meer accepteert om in een aardbevingsgebied te leven, de rechter die de regering dankzij de Urgenda-uitspraken dwingt om maatregelen te nemen.

Het handelen van onze leiders lijkt nog steeds louter economische motieven te hebben. Dat wij in hoog tempo al het andere leven op aarde om zeep aan het helpen zijn is geaccepteerde schade. Daarbij wordt gezinspeeld op een natuur die zich uiteindelijk zal herstellen: ”waarom zouden we ons druk maken over iets, als dat iets ook zelf het probleem gratis gaat oplossen?” Een redenering die waarschijnlijk hout snijdt, ware het niet dat de hersteltijd die de natuur daarvoor nodig heeft honderden jaren of langer zal beslaan. En dat is toch jammer voor de aankomende 50 generaties…

Het bijzondere is dat allen die wat verder van het centrum van onze macht afstaan (en dat is meer dan 99% van de inwoners van ons land), al lang begrepen hebben dat we als mens uit een ander vaatje moeten gaan tappen. Een vaatje, waarin de economie een stap terug doet en ecologie en welbevinden (stilte, schone lucht, een levend en divers landschap) een belangrijkere rol krijgen.
Het is natuurlijk interessant om te doorgronden hoe zo’n noodzakelijk veranderingsproces start en vooral een volwassen vervolg kan krijgen. Voor de hand ligt naar (wederom) de politiek te kijken. Het centrum van ons democratisch bestel. Maar juist dat centrum is de afgelopen 60 jaar onmachtig geweest een visie te formuleren en vast te houden. Niet omdat we de kennis niet hadden (ook 60 jaar terug was al duidelijk dat ons landschap en onze biodiversiteit naar z’n mallemoer ging). Nee. Dat was alleen omdat de belangentegenstellingen te groot waren en geen enkele leider bereid was een moeilijke beslissing te nemen, omdat het geld zou gaan kosten.

En helaas. Ook vandaag de dag is het kortcyclisch denken in de politiek nog steeds gemeengoed. Geen visie, geen lange termijn. Erger nog: over 2 jaar krijgen we de nieuwe Omgevingswet met prachtige kansen voor alle projectontwikkelaars en bestuurders met een groot ego om ons landschap nog verder te onteren.

We willen het niet laten gebeuren, maar voelen ons onmachtig. Wij behoren immers niet tot die 1% met de macht. Demonstreren en een petitie aanbieden helpen echt niet, het is slechts het sussen van onze collectieve gemoedsrust. Macht moet je met macht bestrijden en geld met geld. Dat is de taal die begrepen wordt.
En ja dat kan. Heel simpel eigenlijk. Gewoon met z’n allen Nederland kopen…

Ons land, onze historie, onze rivierduinen, ons landschap. Als collectieve grondeigenaar zijn we werkelijk in staat te zeggen: “tot hier en niet verder”. En die 99% heeft echt voldoende hersens,
daadkracht en ideeën om verantwoorde besluiten te nemen. Kleine troost voor de overblijvende 1%: zij mogen ook meedoen!

En ja, we kunnen het ook met z’n allen betalen. Makkelijk. Voor 5% van ons spaargeld kopen we 15% van ons land. En de herinrichting van die 15% zal een enorme positieve impact hebben op het welbevinden van ons en onze (klein)kinderen. Wat is waardevoller dan dat?
Interesse of nieuwsgierig hoe dit verder gaat: stuur een mail naar landvanons@xs4all.nl.

Franke Remerie
(initiatiefnemer)

Franke houdt zich zijn hele werkzame leven al bezig met productinnovaties, die hij maatschappelijk relevant vindt. Zo kwam in de 90-er jaren het eerste grootschalige deeltaxisysteem in Nederland uit zijn koker (Treintaxi) en was hij initiatiefnemer van een vervoerssysteem voor mensen met een handicap (Valys). De laatste 20 jaar heeft hij een eenmanszaak voor project- en interim-management, waarin hij de helft van de week met z’n hoofd werkt. De andere helft is voor nieuwe plannen, (ver)bouwen en natuurontwikkeling.