Ons leven met Hanneke Bijl, een collage over een collega

Wanneer wij elkaar voor het eerst ontmoetten weet ik niet meer. Het kan zijn geweest bij een bijeenkomst georganiseerd door de Nederlandse Vrouwen Raad. In ieder geval ging het om een symposium of vergadering met duurzame ontwikkeling als basisthema.
In maart 2009 bezocht Hanneke de Groene Bilderberg Conferentie (GBC) in Lunteren. Hans Ouwejan organiseerde die, zij leerde GPX, Ber Sweering, Egbert Bouwhuis en Wilbrord Braakman kennen. Zij was enthousiast over GPX. Die zou gaan als een speer. Ze zag dat de GBC geschiedenis zou schrijven. GPX betekent Green Power eXchanger.

In die tijd maakten we ook contact met Marcel Vossestein, een natuurkenner. Wandelen was toen al moeilijk vanwege de pijnlijke knie.
Ik bracht Hanneke in contact met het werk van Peter Tom Jones, waar ik een cursus had gevolgd over Anders Globaliseren
We deden mee om een “Groene enveloppe“ samen te stellen voor de onderhandelaars in Kopenhagen. Dat werd voorbereid in juli van dat jaar 2009, op initiatief van Lesha Witmer.

Samen met Hans Ouwejan was Hanneke ervan overtuigd dat we een duurzame toekomst zouden gaan hebben, een andere economie en andere energie. Ik vroeg om bij duurzame dinsdag iets in te leveren vanuit PIP, Platform Integrale Politiek. Ook Arnold Fellendans (“Om de Aarde”) kwam in beeld.

Begin augustus 2009 heeft St Leven met de Aarde een project ingediend bij Duurzame Dinsdag: “Mens en Klimaat in Nederland”. Ook Hanneke was hiervan op de hoogte en werd gevraagd om mee te doen.
LME2 met Harmen Bos organiseerde een informele bijeenkomst met Jacqueline Cramer in Amersfoort. We gingen samen met Bart en Hanneke naar Ernst John in Bergen om door te praten. Het was erg gezellig.

We hadden contact met Rob Verlinden, die aandacht vroeg voor het gevaar van genetische manipulatie. Rob schreef in een brief aan journalist Peter de Jonge van het Algemeen Dagblad:
“Wilt u zo vriendelijk zijn als onafhankelijke journalist, in overeenstemming met internationale gedragsregels voor journalisten ‘de Code van Bordeaux’, uw lezers het internationale mensenrechten begrip nemo tenetur uitleggen? Dit in een historisch perspectief plaatsen en vandaar uit nut en noodzaak van de verplichte DNA afname naar het heden en naar de toekomst te verklaren. Citaat: ‚Nur wer die Vergangenheit kennt hat eine Zukunft’ (Wilhelm von Humboldt/Humanist). Ter herinnering: wijlen Pim Fortuyn stond als geen ander pal dat de rechten van de mens en de internationale verdragen werden gerespecteerd. Kunt u mij tevens vertellen welk instituut of politieke partij dergelijke gewichtige zaken nog in de publieke ruimte van het betreffende instituut of vereniging aan zijn leden voorlegt, raadpleegt, informeert of bespreekt? “

Platform Integrale Politiek was bedoeld om werkelijk kennis toe te passen in de dialoog om tot meningsvorming te komen.
Ter voorbereiding van 9-9-9 schreef Hanneke;
Lieve allemaal, Hier gaat het om, niets meer en niets minder!!! Maar blijkbaar oh zo moeilijk!!! Ook vers 1 uit de Koran heeft dezelfde boodschap. Bij alle(n) (stromingen – godsdiensten – enz.) vind ik dezelfde boodschap. Wij moeten weer leren gehoorzamen. Wij mensen zijn het verloren. In onderwijs en alle opleidingen, mogen wij dat weer ons eigen maken, zodat vreugde weer onderdeel wordt van ons leven. En wij niet meer afhankelijk zijn van die overdadige consumptiedrang, waar wij alleen maar ongelukkig van worden. En onze planeet met ons!!! Veel liefs Hanneke

Intussen waren er bijeenkomsten met veel mensen van MVO Nederland en leden van politieke partijen die duurzaamheid wilden.
Simon Visscher zou iets schrijven voor het PIP. (Platform Integrale Politiek)
Daarbij meegegeven: De plaats van de mens in de wereld/ op de aarde?
“Nee, zelfs Salomon de koning, die hoewel hij allen overtrof in rijkdom en
schitterende bouwwerken, in schepen en navigatie, in vroomheid en
rechtvaardigheid, in faam en roem, zich niettemin nooit op enige van deze glories
liet voorstaan, zij het slechts op de glorie van het onderzoek naar de waarheid;
want aldus sprak hij nadrukkelijk; ”De Glorie van God is om iets te verbergen, maar
de glorie van de koning is om iets te ontdekken”; alsof, zoals hij het onschuldige
spel der kinderen, de Goddelijke Majesteit er vreugde in schiep zijn werken te
verbergen, teneinde ze te laten vinden; en alsof koningen geen groter eer konden
behalen, dan door in dit spel Gods speelgenoten te zijn.”
Francis Bacon, The Advancement of Learning (1605)
Zodra de mens denkt gaat hij calculeren. De calculerende denker… We hebben denkers nodig op zoek naar waarheid, niet op zoek naar hoe verdien ik snel veel geld.

Dit schreef Simon voor Hanneke en PIP.
Bijdrage PIP
Onze landelijke politiek wordt gekenmerkt door het poldermodel. Hierin worden belangen die tegenover elkaar staan, verdedigd door vertegenwoordigers. Door deze structuur van regeren, is er (bijna) geen ruimte voor de gedeelde belangen van mensen, dieren en planten. Dat kan ook niet, aangezien dit geen punten zijn waarmee een partij zich kan profileren, omdat het hier niet gaat om het verdedigen van de belangen van een sociale groep.
De laatste tijd is er een golf van bewustwording ontstaan. Steeds meer mensen raken bewust van het feit dat er gedeelde, universele belangen bestaan, en dat die verdedigd moeten worden.

Over “de” plaats van mensen op aarde
Wij mensen denken vaak dat we, doordat we het idee hebben onze handelingen te kiezen en doordat we de aarde van aangezicht kunnen veranderen, dat we op een manier “boven” de aarde verheven zijn. Het traditionele Cartesiaanse dualisme van lichaam en geest, waarin onze geest dat is wat ons mensen onderscheidt van de rest van de wereld, is gemeengoed in onze cultuur.
Vanuit een ander perspectief is het minder eenvoudig om zo’n uitzonderlijke positie aan mensen toe te kennen. De natuurwetten werken op ons op precies dezelfde manier als op een zak hooi, denk bijvoorbeeld aan het verschijnsel “zwaartekracht”.
Dergelijke overwegingen laten zien, dat wij géén bijzondere plaats innemen in het heelal. Wij zijn producten van processen, die niet geordend zijn door een bewuste entiteit.

Toch kunnen en moeten we richting geven aan onze dagen. Er is ook niets dat dit kan verhinderen. Misschien is het belangrijkste richtinggevende beginsel, dat we het leven in stand moeten houden. Biologisch gezien is het begrijpelijk dat dit geldt voor de menselijke soort, en toch kan de menselijke soort niet “in zijn eentje” overleven. We zijn voor ons bestaan afhankelijk van andere organismen, denk bijvoorbeeld aan de landbouw en aan plankton in de zee, dat verantwoordelijk is voor het herwinnen van zuurstof uit onze afvalgassen.
Door ons en de natuur op deze manier, als een soort groot ecosysteem te beschouwen, is het duidelijk dat de maxime van het in stand houden van het leven samenvalt met het begrip duurzaamheid. Om hier meer rekening mee te houden, is het nodig dat we ingrijpende veranderingen aanbrengen in de structuur van onze maatschappij. Dit is geen ideologische gedachte, maar een pragmatische. Een deel van onze arbeid moet in het teken staan van overleven.

Er valt een manier van denken te herkennen, die door een zeer groot gedeelte van onze cultuur toegepast wordt. Dit denken bestaat tussen helder voorgeschreven grenzen, en hiertussen is dat wat we “het gezond verstand” noemen. Het gezond verstand zegt ons dat wij met onze geest op zoek moeten gaan naar het maximale geldelijke gewin. Dit vindt plaats op steeds abstractere maatschappelijke structuren waarin advocatenkantoren, effectenbeurzen en managers cursussen belangrijke rollen vervullen.

Om een meer duurzame maatschappij te hebben, is het belangrijk dat er ook aandacht is voor de primaire sector en quartaire sector (respectievelijk de agrarische sector en de niet-commerciële dienstverlening als onderwijs, politie, gezondheidszorg).
Uiteindelijk lijkt de plaats van de mens op aarde niet iets te zijn dat vaststaat. We construeren onze positie naar keuze. Het is aan ons om een zo duurzaam mogelijke positie te denken en uit te voeren.

Lies Visscher, (in het eerste uur betrokken bij “Mens en Spirit” en PIP)